Wat is Multiple Sclerose?
Multiple sclerose is
een zeer ernstige aandoening en is niet onbekend in de geneeskunde.
Aanvankelijk gaat de ziekte gepaard met myelineverlies in het ruggenmerg. Dit kenmerkt
zich door verspreide verharde plekjes in het ruggenmerg en hersenen. De
zenuwcellen takelen af, waardoor geleidelijk allerlei verschijnselen ontstaan.
Dit kan op de duur een ‘kortsluiting’ veroorzaken, dat als een schok of spasme
wordt gevoeld, net een aardbeving, dat zomaar opkomt. Ook ontstaan er
zogenaamde plaques of verharde plekken op delen, waar het myeline in verdwijnt.
Als het zenuwstelsel wordt aangetast, dan treedt geleidelijke verlamming op.
Eveneens kunnen oog- stem- en spraakstoornissen zich voordoen. Moeilijk lopen,
spastische verlammingen, oogbolstuipen, beven, slapte, evenwichtsstoornissen
door gebrekkige samenwerking van de spieren. De ziekte kruipt langzaam voort en
bij tijden blijft ze een poos stationair en plotseling kan het weer verergeren.
Multiple sclerose
begint met spontane remissies die van tijdelijke aard zijn. Geleidelijk kan er
een situatie van volledige invaliditeit ontstaan dat niet bij elke MS-patiënt
voorkomt. Deels is MS een civilisatieziekte, een langzaam afsterven van
hersendelen, een langzaam ontstaan en een versneld proces door tekorten van
bepaalde mineralen en vitamines. Hoewel men nog zo gezond met zelfs een
biologisch eetpatroon, kan MS zich desalniettemin nog ontwikkelen. Vaak is de
darm- en hersenstofwisseling de schuldige. “Ik ga elke dag naar het toilet!’ is
vaak het antwoord. Toch kan de darmresorptie en de leverstofwisseling hierbij
een zeer grote rol spelen, maar er is altijd hoop voor de MS-patiënt. Die hoop
moeten zij ook niet opgeven. De therapeut steunt de MS-patiënt hierbij zo goed
als mogelijk. Zonder hoopkoestering maakt het de behandelaar niet zo eenvoudig.
Een positieve denkwijze wordt mede ondersteund. De natuurgeneeskunde
accentueert vooral de aandacht aan het afweersysteem. Cytostatica en prednisonmiddelen
zijn uit den boze.
De therapie bestaat uit:
·
kortstondige koude
afwassingen;
·
laatkoppentherapie
(cupping) op delen die slecht doorbloed zijn;
·
warme opstijgende
voetbadentherapie;
·
aderlatingen;
·
lichtkleurentherapie;
·
enzymtherapie en
orthomoleculaire geneeskunde;
Degene die op dit
moment aan deze ernstige ziekte lijdt moet weten, dat de kans op genezing bij
meer dan 70% ligt, dus erg hoopvol. Dat wil zeggen, dat er met succes behandelt
kan worden. Alle Multiple sclerose aandoeningen zijn verschillend van karakter
en dientengevolge dient de behandeling individueel aangepast te worden. De
voorgeschiedenis en het leefpatroon van de lijdende persoon zijn bijzonder
belangrijk.
De Duitse
plattelandsarts dokter Evers in Duitsland benaderde in zijn tijd (in de jaren
zeventig) multiple sclerose slechts via VOEDING. Want stelde hij, de westerse
mens gebruikt te veel stoffen in zijn voeding – ook biologische. Bovendien
beïnvloedt een teveel aan voedingsstoffen de stofwisseling nadelig. Een aap
heeft het gebit van een vruchteneter. Dat gebit vertoont veel gelijkenis met
dat van de mens. Het varken is echter een alles- of vleeseter. Dr. Evers was
sowieso al een voorstander van het gebruik van veel verse groenten en van een
beperkt gebruik van vlees en spek. Hij verscherpte deze adviezen bij MS. Hij
schrapte brood uit het menu en beval in plaats daarvan de granen rauw te
nuttigen. De graankorrels dienden volgens hem eerst enige dagen gekiemd te
zijn. Als de kiemen eenmaal twee centimeter lang waren, kon men deze tezamen
met fruit of een karnemelkproduct (mueslivariant) nuttigen. Daarmee bereikte
hij goede resultaten, vooral in de beginfase van MS.