Een genezen MS-patiënt

Professor Roger MacDougall

Hij schreef o.a. het volgende (we schrijven het jaar 1975): ‘meer dan twintig jaar geleden werd de diagnose gesteld, dat ik een slachtoffer was van Multiple sclerose. Binnen een paar jaar kon ik mijn ogen, mijn benen en mijn vingers niet meer gebruiken. Zelfs mijn stem werd aangetast. Het was onmogelijk om maar zelfs voor een ogenblik rechtop te staan. Twintig jaar later is mijn hele vermogen weer volkomen normaal. Dit komt door het feit, dat ik erin geloof en dat deze ziekte kan bedwongen worden. Net zoals diabetes bedwongen kan worden en meer toepasselijke kwalen zoals morbus coeliacus.’

‘Ik ben er vast van overtuigd, dat ik mijn MS in mijn eigen lichaam heb bedwongen en ik geloof, dat mijn huidige conditie wel degelijk het bewijs is van mijn succes. Mensen over de gehele wereld volgen nu mijn voorbeeld. Honderden hebben mij geschreven, dat ze een bemoedigende vooruitgang hebben gemaakt. Deze sobere verklaringen zullen ongetwijfeld in uw gedachten vele vragen doen rijzen. Ik zal mijn best doen deze te beantwoorden.’

‘Of ik echt wel MS had? Het Quen Square Hospital stelde deze diagnose in februari 1953. Sir Charles Symonds stond als één van de beste neurologen ter wereld bekend en het ziekenhuis als één van de beroemdste neurologische centra. Er werd mij verteld dat ik aan een zenuwontsteking leed. Dus zat ik daar niet zo erg over in. Maar toch had ik in de jaren, die daarop volgden wel de typische symptomen van MS gekregen. Het lag voor de hand, dat psychosomatische verbeeldingen waren uitgesloten. In ieder geval, zelfs als men mij had verteld, dat ik aan een verspreide sclerosis leed, zoals het toen werd genoemd, dan had ik niet geweten wat ik voor symptomen ik had te verwachten.´

´Vele jaren later, toen ik al flink op weg naar genezing was en in Hollywood woonde, raakte ik op een avond in coma. Ongeveer een uur later kwam ik weer bij in de medische afdeling van een hartafdeling, waar ik voor symptomen van een hartkwaal werd onderzocht. Ik werd echter volkomen gezond verklaard en in ongenade naar huis gestuurd. De week daarop kreeg ik in een ander ziekenhuis een nauwkeurig neurologisch onderzoek. Een encefalogram, röntgenfoto´s van de hersenen. Waarschijnlijk had ik een overblijfsel van MS. Toen werd een proef van een vloeistof uit mijn ruggengraat voor onderzoek naar een laboratorium in New York gestuurd, zonder enige aanduiding van de identiteit van de donor. De uitslag van het laboratorium kwam terug, zijnde van iemand, die aan MS leed. Dit verklaart dus het eerste punt. Er was geen twijfel mogelijk, dat ik het slachtoffer was van Multiple sclerose´.

´De tweede vraag ondervind ik slechts als een remissie. Ja, dit ontken ik niet, maar belangrijker is, dat het een door mij zelf teweeggebrachte remissie was en blijft. Ik besef heel goed, dat ik, als ik mijn leefregels ook maar voor een ogenblik verslap, vast in mijn niet te benijden conditie zou terugvallen. Tijdens een recent medisch onderzoek constateerde de arts, dat mijn huidige conditie geen overgebleven schade meer aantoonde.´

< terug naar menu

© www.natuurarts.info