Complexe
homeopathie of complexhomeopathie?
Het
uitzoeken van een enkelvoudig middel is een kwestie van tijd. Dit kent de
gangbare geneeskunde niet. Het is trouwens een kwestie van voorlichting en
begeleiding. Hahnemann heeft waarschijnlijk nooit complex-geneesmiddelproeven
op gezonde personen uitgeoefend, wat trouwens ook onmogelijk is. In de
homeopathie kan nooit iets worden voorgeschreven vanwege iemands aandoening
alleen. Toch is complexhomeopathie graag gewild (het is zo gemakkelijk), omdat
zulke middelen bij uitstek te combineren zijn met andere technieken. Wanneer de
homeopaat/arts/genezer meer inzicht verwerft over alle fundamentele begrippen
van de meest belangrijke en gebruikelijke homeopathische middelen, dan kan hij
deze kennis op meerdere fronten toepassen. De zieke hongert naar informatie en
wil zich ‘ergens van bewust´ worden, maar hij weet niet hoe. De zieke is op
zoek naar zielsmatig voedsel. Dat kan hij pas ontvangen wanneer hij zich
verschoont van al zijn afvalstoffen. Door hem eerst later op ‘dieet’ te zetten
in combinatie met enkele homeopathische drainagemiddelen,
dan zal hij vanzelf ´honger´ krijgen naar wat zijn ziel hem ingeeft.
Chronische
kwalen duren langer dan de acute. Chronisch komt van ‘chronos’ en betekent
‘langdurig’. Een homeopathisch middel is te vergelijken met een lege of een
volle cassette. Beide wegen evenveel. In het homeopathisch middel is er
krachtenergie ingeperst. Het middel kan pas zijn werk doen als iemand het
‘gebruikt’. Dat is hetzelfde door een CD af te spelen. Muziek wil immers
gehoord worden. Homeopathie is een kunst, net als een pianospel.
Iemand
neemt tien verschillende homeopathische middelen in. Maar zijn lichaam weet
niet waarop het zal moeten reageren. Een hond wordt door tien verschillende
mensen geroepen, maar hij weet niet naar wie hij zal moeten luisteren. Als
iemand een heftige reactie krijgt op het plantaardige zenuwkruidmiddel Sint
Janskruid, dan kan hij dit beter in een homeopathische lage verdunning innemen.
Complexhomeopathie wordt in Nederland graag toegepast. Daar is ook niets
verkeerds aan. Homeopaten maken er graag gebruik van. Over het algemeen houdt
de homeopaat niet van fabriekssamengestelde middelen, liever combineert hij
deze zelf op individuele basis. Achtergrondkennis van elk homeopathisch
medicijn getuigt van hogere psychologie. Zulke kennis is onmisbaar inzake de
psyche. In de homeopathie komt het regelmatig voor dat er twee of drie middelen
worden samengesteld. Deze dienen wel apart te worden ingenomen en mogen niet in
strijd zijn met andere verdunningen. De potentie speelt daarbij een belangrijke
rol. De homeopathische farmacie maakt het de natuurgenezer of homeopaat erg
gemakkelijk, want kant en klare middelen staan de behandelaar zomaar ter
beschikking. De klassieke homeopathie kent geen bijsluiters; dat is ook niet
handig omdat enkelvoudige middelen een scala aan symptomen kennen. Om deze
allemaal in een bijsluiter te vermelden is niet echt relevant. Over één enkel
middel kunnen wel diverse bladzijden aan symptomen worden opgesomd. Sinds de
wet op homeopathische registratie is slechts de arts/genezer elke indicatie
voorbehouden. Een complexmiddel geeft meerdere kwalen aan. Iemand met
schouderpijn kan een complexmiddel gebruiken waarin tien verschillende middelen
samengesteld zijn. Datzelfde complexmiddel kan evengoed passen bij spit of
kiespijn als de samenstelling daarvoor ook werkzaam is. Dit geldt evenzo voor
enkelvoudige middelen. De homeopaat geeft dus liever drie middelen met tussenpozen
om kettingreacties te vermijden.