Werkwijze bij de scenartherapie
Het aantal behandelingen wordt bepaald door de
individuele reactiegeschiktheid. Bij acute klachten zijn vaak 3-5 behandelingen
al voldoende. Bij chronische en ook functionele klachten zijn meerdere sessies noodzakelijk.
De techniek is vooral gefixeerd op het opsporen van de hoogste formulescore. De
behandelde locatiepunten op het lichaam zijn niet altijd identiek met de
manifestatieplek van de klacht zelf. Omdat de huid en het zenuwweefsel uit een
gelijk kiemblad (ectoderm) ontstaan, kan via de huidreactie een regulatief
neurofysiologisch proces op gang gebracht worden.
Tijdens de behandeling geeft de patiënt zijn
therapeut bepaalde informatie door (overigens zonder dat deze het weet), welke
plek de meeste behoefte heeft aan een behandeling. Zoiets ontstaat door het
weergeven van de asymmetrie (tijdens het zogenaamde bestrijken op de huid),
waardoor een locale roodheid of bleekheid kan ontstaan. Als het apparaatje
blijft kleven op de huid of een akoestisch geluidssignaal afgeeft, zijn dit al
bepaalde aanwijzingen. De display geeft precies de waarden aan en het kan
daarom gebruikt worden als een belangrijke parameter.
Er wordt gelet op de reacties van het lichaam
door de afgestane impulsen, die per persoon en per situatie kunnen verschillen.
De instroming van het scenarapparaatje wekt zogenaamde bipolaire impulsen op,
die identiek zijn aan de lichaamseigen zenuwimpulsen. Steile opklimmende
golflengtes worden gevolgd door een fase van afzwakkende halve golflengtes.
Daardoor komt het tot een biofeedback tussen organisme en het apparaatje. De
impulsen worden als een zwak kriebelen ervaren of als een gevoel van sterke
naaldpieken, grenzend aan gevoelige waarnemingen.
Via de huidzenuwbanen worden de impulsen eerst
via de hersenen verwerkt. Het is van essentieel belang om deze neuropeptiden,
die via de zenuwbanen van het zenuwstelsel worden geïnitieerd eerst uit te schakelen
en vandaar de zelfhelende reacties van het lichaam teweeg te brengen. Een
voorwaarde voor dit effect is om de homeostasen of dynamiek na te streven. Door
de opwekking van de eigen genezingskracht herstellen de homeostasen waardoor
genezing wordt bereikt. Pijn behoort tot het beschermingssysteem van het
organisme om de homeostasen een helpende hand te bieden en dus overeind te
houden.
Patiënten vinden de behandeling meestal erg
prettig omdat er een directe dynamische werking plaatsvindt. Dr. Alexander
Revensko is tevens hoofdadviseur van het Russische gezondheidsministerie en
professor aan de universiteit in Moskou. Hij geeft op de Duitse
scenaruniversiteit regelmatig (Master)seminars.
© www.natuurarts.info