Russische wetenschap over scenar

Het universiteitscentrum van de scenarmethode baseert zich op de informatiegegevens van de Russische neuropatholoog professor dr. Alexander Revensko in Jekateringburg, uitvinder en ontwikkelaar van deze vorm van geneeskunde. Het is een langjarige ontwikkeling van Russische wetenschappers en artsen als werkgroep. In de zeventiger jaren zijn Russische militairen en autoriteiten in de wereldruimte een wereldstrijd aangegaan met belangrijke supermachten. Zij hebben artsen, fysici en ingenieurs de opdracht gegeven een klein handapparaatje te ontwikkelen, dat soldaten van de infanterie, marine, lucht- en ruimtevaart onafhankelijk zouden maken van elke vorm van medische verzorging. Sinds die tijd wordt deze methode in Rusland veelvuldig toegepast. Zo is het de Russische wetenschap gelukt een leerbekwaam apparaatje te construeren, dat permanente en gelijkmatige prikkels afgeeft. Het zendt niet alleen impulsen uit, maar meet en vergelijkt onafgebroken de ontvangen lichamelijke prikkels. Het lichaam signaleert elke vorm en bepaalt hoe sterk de volgende impuls moet zijn.

Oorspronkelijk was het bedoeld voor kosmonauten, die zich lange tijd in de ruimte zonder artsenhulp moesten redden. Op deze wijze ontstond een fascinerende behandelingstechniek, die sinds kort ook haar weg vond naar Europa en de VS. De opdracht van de Russische wetenschappers was om het apparaatje zodanig te ontwikkelen, dat het de taal van het lichaam kan begrijpen. Een systeem, dat op antwoordimpulsen van het lichaam kan reageren, waarmee blokkades herkend worden en in staat is aan deze eisen te voldoen. Daarin is men geslaagd.

Intussen heeft men een grote schat aan ervaringen opgedaan in samenhang met technieken, die vandaag de dag in diverse landen met succes worden toegepast. We denken in deze samenhang ook aan het magnetische systeem of de bioresonantie. Van deze laatste is bekend dat ze alleen maar bepaalde delen van de lichaamstaal beheersen. Bijna alle therapieapparaatjes zenden of ontvangen, maar nooit beide tegelijk. Het is vergelijkbaar het met een radiozender, die enkel maar in één richting zendt. Er is weliswaar resonantie, maar de luisteraar kan niet terugzenden. Bij een telefoongesprek zijn er meerdere impulsen, waarbij een signaal wordt beantwoord. De nieuwe scantherapie doet dat ook, want ze draagt niet zomaar de naam “scenar”, die dus zowel kan scannen als behandelen. Het scenarapparaatje kan echter gelijktijdig zenden en ontvangen. De impulsen in het apparaatje zijn variabel verstelbaar en de lichaamsimpulsen reageren daarop subtiel. Dat is heel bijzonder. Daarom is scenar in staat om summier met het lichaam om te gaan, dus als het ware een gesprek aan gaan met het apparaatje.

Het was dr. Revensko bij de ontwikkeling van deze vorm in de geneeskunde duidelijk geworden, dat signalen het lichaamseigen systeem stabiliseren. De impulsen moesten zich dicht bij de bron van fysiologische prikkels oriënteren. Het vegetatieve zenuwstelsel met al zijn ontelbare verstrengelingen en vertakkingen kan gezien worden als een lichamelijke besturing en regulatieniveau. Revensko is het gelukt om speciale elektromagnetische impulsen te ontwikkelen, die door het lichaam als lichaamseigen impulsen konden begrepen worden. Deze bipolaire impulsen kunnen door artsen en therapeuten op veelvuldige wijze worden bestuurd, terwijl het lichaam deze beantwoordt.

                                                                                                                                                                       <terug naar menu

©           www.natuurarts.info