Bloed in de urine

Rode bloedlichaampjes hebben in de urine niets aan waarde verloren. Wanneer men in de urine toch nog bloed aantreft, betekent dit een verstoring in de gezondheid. Bij vrouwen geldt hiervoor een uitzondering. Urine is tijdens menstruatie vaak met bloed vermengd. Urine op erytrocyten testen moet men niet in de periode van de menstruatie beoordelen. Treft men dan bloed aan in de urine, dan kan dit niet worden geïnterpreteerd. Bepaling hiervan wordt door middel van de strookjestest gedaan. Afhankelijk van de verkleuring, kan de arts of natuurtherapeut goed inschatten of erys in de urine aan te treffen zijn. Dit geldt tot het tijdpunt wanneer de urine nog de volledige kleur heeft.

Wat betekent bloed in de urine?

Erys in urine kunnen uit alle gebieden van de urinewegen ontstaan, ook zelfs uit nieren, urineleiders, blaas of urinebuis. Via een urinetest (de drie glaasjestest) kan men daarover bepaalde conclusies trekken. Urine wordt ingedeeld in een begin-, een midden- en eindhoeveelheid afmetingen. Worden erys in de eerste test aangetroffen, dan komen de erytrocyten uit het urinebuisje. Is echter bloed aantoonbaar uit alle drie testen en van gelijke frequentie, dan rijst de vraag waar dit vandaan komt. Indien we echter bloed in het laatste deel van de test (eindhoeveelheid) aantreffen, kunnen spoortjes van bloed uit de blaas komen, bij mannen zelfs uit de prostaat. Het aantonen van bloedklompjes in de urine verwijst naar een gebied buiten de nieren. Als we erytrocytencilinders in urine aantreffen, komen de nieren in aanspraak. Principieel kunnen rode bloedlichaampjes uit alle delen van de nieren afstammen.

ziektes waarbij rode bloedlichaampjes in urine aangetroffen worden:

acute en chronische glomerulo nephritis;

goedaardige en boosaardige tumoren;

acute pyelonefritis;

cystennieren;

niertuberculose;

nierstenen;

na een ongeval;

trombose van nierbloedvaatjes.

minder vaak bloed in urine bij:

chronische nierbekkenontsteking;

nierschade door giftige stoffen;

behandeling met anticoagulantia.

zelden treft men bloed aan bij:

diabetisch nefropathie;

atherosclerose van nierbloedvaatjes;

insufficiëntie van het hart;

sterke lichamelijke belasting.

andere mogelijke oorzaken zijn:

tuberculose van urinewegen;

cystitis;

traumata in het gebied van de urinewegen;

goedaardige prostaathypertrofie;

tumoren in het gebied der urinewegen.

leukocyten in urine

Witte bloedlichaampjes in de urine zijn meestal een verwijzing naar een ontsteking van de urinewegen. Dikwijls zijn het onschuldige infecties, veroorzaakt door virussen of bacteriën. Verantwoordelijk voor een nierontsteking is de leukocytencilinder. Dit wordt met een strookje wordt getest. In het gunstigste geval verkleurt het strookje niet. De uitslag is dan negatief en dus oké. Is de urine troebel door een vermeerderd aantal leukocyten, dan spreekt men van een pyurie. Wanneer zijn leuco’s in urine vermeerderd?

vermeerdering van leuco’s in urine treedt ook op bij:

acute en chronische nierbekkenontsteking;

cystitis;

urethritis;

niertuberculose;

prostatitis.

cilinders in de urine

Cilinders bestaan uit cellen of uit ander materiaal. Als deze aangetroffen worden betekent het bijna altijd, dat een nierziekte aanwezig is, omdat de nierkanaaltjes worden uitgegoten. De zogenaamde hyalinecilinders worden bij gezonde mensen ook apart aangetroffen. Cilinders ontstaan door indikking van eiwitten of verklevingen van cellen in de grotere en onderste nierkanaaltjes. Bijna altijd treedt gelijktijdig een verhoogd proteïnegehalte in de urine op. Door deze indikking valt het eiwit uiteen en neemt de vorm van zijn omgeving aan in de gestalte van de buisachtige tubuli.

<terug naar menu